Trying hard to speak and fighting with my weak hand.

Hej Paulina, mam dla nas 350 stron marcowego Vouge'a :B

Ok, dzisiaj się rozpiszę. Mam w brzuchu uczucie pt. Radosne Oczekiwanie Na Możliwości, Które Się Przede Mną Otwierają. Jakkolwiek to zinterpretować, swędzi mnie Trąbka Eustachiusza i nie mogę się w nią podrapać. U Pauli było świetnie, co prawda umarłam na ból gardła, istnienia i metaforycznego serca ale trzy razy przesłuchałyśmy dyskografię Coldplay'a, Paula/Ula/Paulina/Apolonia/Paulisia/Paulita/Paulusia/Pola et cetera, poświęciła się (dla mnie dla mnie) i zjadła nawet ciasto, w którym było kakało, w warsztacie ładnie pachnie, w Paulowie są fajne wierzby, tarot nie kłamie, "trochę więcej optymizmu, Paulina!, "trochę więcej wiary w siebie, Izabela, działaj!", pyszka ciasto, ale o tym już mówiłam, przemokły mi glaniacze, "Co mi po biuście, jak nie mam mózgu.", "500 Days of Summer" i wiele wiele wiele wiele wiele innych. Och, ach, czuję się dużo lepiej. To znaczy moment chwila, chwila moment, moje egoistyczne działania otworzyły mi trzecie oko na cholernie wiele spraw, mimo że znowu się nie wyspałam i wcale nie jest tak cudownie, mam uczucie w/w iii dziwne coś, czego nie potrafię opisać. Myślę, na przykład, że mój mało zwyczajny sposób bycia, narzuca pewien scenariusz, który co jakiś czas, sukcesywnie odtwarzam. Nie wiem czym jest to uwarunkowane, ale teraz będzie co raz lepiej/co raz gorzej - zależy jak na to spojrzeć. Już nie raz udowodniłam sobie, jakie spełnienie odnajduję w tym, co ogólnie przyjęte zostało za "nieszczęście". Być może naprawdę wmówiłam sobie lakrymologię za życiową ideologię, Paula powiedziała wczoraj "Ból Egzystencjonalny to Twe drugie imię", powiedziała też "Jakby ktoś Cię nie znał i posłuchał, pomyślałby, że masz na bani." - cokolwiek to znaczy; puenta miała być taka, iż kluczem do sukcesu jest kontrola nad chaosem, jaki panuje w mojej nie najzdrowszej głowie. I must get it. Ale nie róbmy też ze mnie takiej ofiary losu, nie pojechałam na Śląsk, bobym tego jak zwykle nerwowo nie wytrzymała, na obiad mam gołąbki, a wypiłam dziś 4 kawy i zjadłam dwie miseczky Cini Minis, kusiło mnie, żeby wpieprzyć od razu milion ton mięsa, ale ok, nie będę nikogo prowokować, ech ta Iza Prowokatorka.

*kolorkowy przerywnik na gorąco spod Iławy czy skądinąd, w każdym razie cyknięte w pociągu dawno temu i nie przerobione w photoshopie, za to Paulinie się oberwie za Naturalne Zdjęcia Izy W Za Dużej Bluzie Conversa Za 3 Ełro O Godzinie Jedenastej Wieczorem W Ulubionej Paulowej Rustykalnej Fryzurce*

Tak, jak już wspomniałam, mama obudziła mnie dzisiaj o godzinie ósmej słowami "Patrz jakiego masz grubego Vouge'a", Paula nie będzie się teraz nudzić *ta mina*. Następnie, jak to zwykle bywa, zaczęło się me tradycyjne łażenie po lekarzach. Milion szpitali, tysiąc przychodni, sto poradni, dziesięć godzin czekania. Uwielbiam to, hmmm, te cudowne radosne uniesienie, gdy tylko muszę iść do recepcji umówić się do kolejnego i kolejnego i kolejnego, na początku następnego tygodnia oczywiście teeeż, chirurg dziecięcy - to jest cudowne, jak wszędzie siedzą takie 2-3 letnie dzieci i taka wyrośnięta hipochondryczna krowa lat 17 (Mama: Tak, 16 lat.) Co jeszcze, może jednak mam 15? W każdym razie dzisiaj też jakaś starsza pani mile połechtała moje ego mówiąc w Bomi "Pani taka wysoka, może ściągnie mi pani tą kawę, trzecią, bezkofeinową". Ale ne, ne mam z tym problemu, lubię mój wzrost i nie widzę też żadnych specjalnych różnic, dla mnie wszyscy mają tyle samo wzrostu i czy wysooki czy niiiski, czy gruuuba czy chuuuda, damn it, wszystko jedno. Tsaaa. O CZYM JA PISZĘ?

I jeszcze mały apel do mojej Mamusi: Kochana Mamo, wiem, że trochę martwisz się o moje zdrowie psychiczne, jednocześnie szantażując mnie emocjonalnie pozbawiając nadziei na zamążpójście, jednakowoż zamiast kupować mi inne tabletki na gardło niż septolete tudzież proponując roczny zapas Cini Minis, kilogram jabłek a także Zieloną Herbatę Lipton Piramidki Z Wyciągiem Z Miliona Orientalnych Kwiatuszków Koloru Różowego za 9,99zł, po prostu nie ignoruj moich filozoficznych wywodów i rozpatrz czasem moje zdanie i osobistą opinię jako coś innego niż w kategorii rozrywka/hobby. Pozdrawiam, Twoja córka - Izabella.

KONIEC NA DZIŚ, HJE HJE. *smutny uśmiech*

PS Chce mi się kichać, ale nie mogę kichnąć. To pewnie kara jakaś, na pewno.
PS2 Lubię Never-ending-schooodyyy-nanananan *Limahl live* u Pauli, ale nigdy nie wymażę z pamięci incydentu z początku września, kiedy to Nestea Green mi prawie wyleciała na nich nosem.
PS3 Przepraszam za tamto uzewnętrznianie się powyżej o moich emocjonalnych jakichś tych, może potem to skasuję. Koniec2.